Możemy być trochę zaskoczeni, że kalarepa jest odmianą kapusty warzywnej , blisko spokrewnioną z kapustą, kalafiorem, brokułem i brukselką. Podobnie zastanawiająca jest informacja, że jej najbogatsza w witaminy i sole mineralne częścią wcale nie jest bulwa (czy – jak to fachowo się nazywa) zgrubiała łodyga, lecz młode liście.
W każdym razie kalarepa, choć może współcześnie niezbyt znana i doceniana jest bardzo wartościowym warzywem, zawierającym wiele minerałów i witamin. Kalarepę znano już w starożytnym Rzymie, ale w Europie zachodniej pierwsze uprawy pojawiły się w końcu XVIII wieku, a do Polski dotarła dopiero w XIX.
Kalarepa jest dostępna w handlu w miesiącach jesiennych i zimowych. Młode bulwy można jeść na surowo, mają łagodny, słodkawy smak. Starsze bulwy jada się na ciepło – można je gotować, zapiekać, dusić, dodawać do zupy, ale też i do surówek. Kalarepę można faszerować – farsze mogą być różne.
Jak wybierać kalarepę?
Najlepsze są podobno takie o średnich bulwach. Ważną informacją o kondycji warzywa jest także stan liści – zwiędłe są oznaką nie najwyższej świeżości i złego przechowywania, żółte natomiast przenawożenia.
W temperaturze pokojowej możemy przechowywać kalarepkę najwyżej 2 – 3 dni. Aby przechować ją dłużej, należy włożyć warzywo do lodówki i zapewnić mu wilgotność.
Bulwy kalarepy rosną w ziemi, a jej łodygi z liśćmi są niewysokie, dlatego przed przystąpieniem do jej przetwarzania należy bardzo dokładnie ją umyć – najpierw pod bieżącą wodą a następnie zamoczyć w roztworze soli kuchennej na około 10 minut w celu pozbycia się wszystkich pozostałości ziemi.
Czasami nawet przy dokładnym myciu nie pozbędziemy się zawartych w kalarepie goitrogenów – substancji chemicznych charakterystycznych dla roślin krzyżowych, powodujących powstawanie wola i upośledzających funkcjonowanie tarczycy. A więc osoby mające problemy z tarczycą powinny uważać z włączaniem jej do jadłospisu. Ale to jest właściwie jedyne przeciwwskazanie.
Kalarepa może być także wykorzystywana jako roślina pastewna, dodaje się ją do paszy zwierząt gospodarczych.
